Niet elke bommenwerper heeft 4 motoren en een crewbezetting van 10 man. Tegenwoordig kan een F-16 straaljager zowel als jachtvliegtuig en als bommenwerper worden ingezet. In WOII zat er qua modelletjes 'voor elk wat wils' net zoveel variatie als tegenwoordig bij een grote Duitse autofabrikant met een ster. Het gat tussen bijvoorbeeld een B-17 Flying Fortress of een P-51 Mustang werd dan ook met verve opgevuld door de uiterst succesvolle B-25 Mitchell.
De Mitchell dankt zijn naam aan de Amerikaanse generaal Billy Mitchell. Van deze jachtbommenwerper, voortgedreven door twee 1700 PK sterke Wright-motoren, zijn bijna 10.000 (!) stuks gemaakt. Alhoewel niet moeders mooiste was het een geliefd vliegtuig bij haar bemanningen. De B-25 bleek namelijk een 'fijne kist' te zijn om te vliegen, want vergeeflijk en snel onder de knie te krijgen. Eigenschappen die vrij handig zijn in tijden van oorlog, want tijd voor een uitgebreide opleiding was er vanzelfsprekend niet. Ook de legerleiding was blij met het product van North American. De robuuste Mitchell kon namelijk een aardig vrachtje bommen meenemen met een vliegbereik van zo'n 2400 km. Na verschillende upgrades kreeg ze ook de beschikking over een maximaal machinegeweren, waardoor de B-25 ook uitstekend geschikt bleek voor het bestoken van grond- en zeedoelen op lage hoogtes.
Dit vliegtuig is wereldwijd ingezet gedurende de oorlog, en ook na de oorlog. Ook onze Koninklijke Luchtmacht heeft de Mitchell in dienst gehad. Wellicht herinnert u zich de foto's van de Watersnoodramp van 1953? De B-25 diende toen als Search and Rescue-toestel. Maar wie herinnert zich niet de gebeurtenissen in Pearl Harbor? Na deze succesvolle verrassingsaanval van Japan op Hawaï was het tijd om het moraal wat op te krikken van de Amerikanen, die een zware klap te verwerken hadden na het Japanse bombardement. Kolonel Jimmy Doolittle leidde een gevaarlijke missie met als doel industrie te bombarderen in hartje Tokyo. De aanval op 18 april 1942 was qua omvang niet te vergelijken met de mokerslag van de Jappen. Maar om binnen een paar maanden de Japanse hoofdstad te bombarderen was wel een toonbeeld van lef, maak je aan je tegenstander duidelijk dat er niet met je te spotten valt. De ster van de aanval? De B-25 Mitchell. Ditmaal steeg men (experimenteel!) op van het vliegdekschip de USS Hornet, want een retourtje Tokyo is vanaf Amerikaans grondgebied onmogelijk. Een retourtje vliegdekschip zat er ook niet in want opstijgen van zo'n schip is één, erop landen.......juist.
Voor wie echt benieuwd is geworden, de gebeurtenissen zijn gedramatiseerd vastgelegd in de film Pearl Harbor. Een film die niet mag ontbreken in de collecte van de gemiddelde Wings of Freedom bezoeker!